در واقع روی یک ماده معدنی اصلی
کمیاب است که بعد از آهن، بیشترین میزان را در بدن داراست. روی به طور عمده در ماهیچهها ذخیره میشود، اما در یاختههای خونی سفید و قرمز، پرده شبکیه چشم، استخوانها، پوست، کلیهها، کبد و پانکراس نیز یافت میشود. غده پروستات در مردان نسبت به سایر اعضا، بیشترین مقدار روی را داراست.
بعضی از تحقیقات و مطالعات نشاندهنده مؤثرترین قرصهای روی در جلوگیری و کاهش علایم سرماخوردگی بودهاست. شما میتوانید قرصهای روی را به راحتی از داروخانه برای درمان سرماخوردگی بخرید.
کاربردها در پزشکی
مکملهای روی میتوانند دارای این فواید باشند:
کمک به جلوگیری از سرطان
جلوگیری ودرمان ریزش مو
تقویت فعالیت سیستم ایمنی
تسریع بخشیدن به بهبود زخمها
درمان آکنه
جلوگیری از دژنراسیون ماکولا (از بین رفتن بینایی که در افراد مسن اتفاق میافتد)
درمان بعضی از موارد بی اشتهایی عصبی (بی اشتهایی نشانهای از کمبود روی است و افراد در دهه دوم زندگی بیشتر در معرض خطر کمبود روی ناشی از فقر غذایی هستند).
تقویت و بهبود باروری مردان مخصوصاً در بین سیگاریها.
درمان روماتیسم مفصلی (با داشتن آثار ضد التهابی).
درمان بیماری ویلسون (یک اختلال ناشی از ذخیره بیش از حد مس).
کاهش تغییرات در حس چشایی طی درمان سرطان.
تقویت حس چشایی و بویایی.
بعضی از بیماریها، بر روی جذب روی تأثیر میگذارند یا باعث افزایش نیاز به روی میشوند. لذا این بیماران از مکملهای روی سود میبرند:
آکرودرماتیت آنتروپاتیکا (بیماری ارثی که به علت سوء جذب روی ایجاد میشود).
الکلیسم
دیابت قندی
بیماری کلیه
بیماری سلیاک
بیماری روده التهابی مانند کولیت زخم شونده
اسهال مزمن
بیماریهای پانکراس
مشکلات پروستات (بزرگی خوشخیم پروستات، تورم پروستات، سرطان پروستات) زنانی که حامله هستند یا بچه شیر میدهند و یا اینکه از قرصهای خوراکی ضد حاملگی استفاده میکنند، نیز نیاز بیشتری به روی دارند.
منابع غذایی
ما ۲۰ تا ۴۰ درصد میزان روی موجود در غذا را جذب میکنیم. غذاهایی مانند گوشت قرمز، ماهی، مرغ و بوقلمون، آمادهترین شکل قابل دسترس روی قابل جذب هستند. روی موجود در سبزیجات کمتر برای بدن ما قابل دسترس است و فیبر سبزیجات به تنهایی میزان روی را که قابل جذب و استفادهاست کمتر میکند. محصولات لبنی و تخم مرغ دارای میزان نسبتاً خوبی روی هستند اما جذب روی از این مواد مشکلتر است.
غذاها و ادویههایی که حاوی فلز روی هستند
غذاهای زیر بهترین منبع قابل استفاده روی است:
صدف نرم تن(غنیترین منبع)، گوشت قرمز، میگو، خرچنگ و دیگر ماهیهای صدف، منابع دیگر روی که کمتر قابل جذب است شامل لوبیا، نخود چشم سیاه، سویا، بادام زمینی) غلات کامل، فیبرو، توفو، مخمر آبجو، سبزی پخته شده، قارچ، لوبیا سبز و دانه کدو است.
سولفات روی رایجترین مکمل قابل استفاده روی است. این ترتیب نسبت به سایر اشکال کمترین قیمت را دارد. اما حداقل جذب را دارد و باعث آشفتگی معده میشود. پزشک معالج معمولاً ۲۲۰ میلی گرم از سولفات روی را که حاوی تقریباً ۵۵ میلی گرم عنصر روی است، تجویز میکند. شکلهای قابل جذب تر که قابل دسترس هستند عبارتاند از: پیکولینات روی، سیترات روی، استات روی، گیسرات روی و مونومیتونین.
اشکال مختلف روی دارای میزان متفاوتی از روی در ترکیب هستند. در برچسب این ترکیبات، همیشه به دنبال میزان عنصر روی بگردید. معمولاً ترکیبات روی دارای ۳۰ تا ۵۰ میلی گرم از عنصر روی هستند. به خاطر داشته باشید که از غذای روزانه چیزی حدود ۱۰ تا ۱۵ میلی گرم روی جذب میکنید، پزشک معالج شما هنگام تجویز مکملهای روی، باید این میزان دریافتی روزانه از طریق غذا را در نظر داشته باشد. قرصهای روی در داروخانهها و بقالیها قابل دسترس هستند و برای درمان سرماخوردگی مفید هستند. همچنین جوانه گندم منبع خوبی از روی میباشد که خوردن آن به همه افراد توصیه میشود
نحوه مصرف
قبل از اینکه از مکملهای روی استفاده کنید یا پزشک متخصص تغذیه مشورت کنید. وقتی شما بهترین فایده را از مکملهای روی میبرید که آن را با آب و یا آب میوه (نه با شیر) در بین غذاها مصرف کنید و همزمان با مکملهای آهن و کلسیم، آنها را مصرف نکنید. اگر برای معده شما مشکل ایجاد کرده باشد میتوانید آن را همراه غذا مصرف کنید.
موارد احتیاط
بیشتر مواد معدنی کمیاب، در صورت مصرف بیش از حد برای بدن سمی هستند و این نکته در مورد روی صدق میکند. نشانههای مسمومیت عبارتاند از: آشفتگی معده، و استفراغ و معمولاً وقتی ایجاد میشود که ۲۰۰۰ میلی گرم و یا بیشتر مصرف شده باشد. مطالعات نشان میدهد که تا ۱۵۰ میلی گرم روی خطری ندارد اما معمولاً این میزان مورد نیاز نیست و با استفاده بدن از عناصر دیگر تداخل دارد. تحقیقات نشان میدهد که مصرف روزانه کمتر از ۵۰ میلی گرم مصرف مطمئنی است اما اطلاعاتی در مورد مصرف طولانی مدت این مقدار روی در دسترس نیست.
یک عارضه جانبی منفی شناخته شده از روی این است که میزان زیاده روی باعث کاهش HDL (کلسترول خوب بدن) و افزایش LDL (کلسترول بد بدن) میشود. بعضی از تحقیقات نشان میدهد که مصرف خیلی زیاد روی باعث کاهش عملکرد ایمنی میشود در حالی که مطالعات دیگر این نظر را تایید نمیکند. اگر سولفات روی باعث تحریک معده شود شکل دیگری از روی، برای مثال سیترات روی را مصرف کنید و قبل از آن با پزشک مشورت کنید. سایر عوارض جانبی از مسمومیت با روی عبارتاند از: سرگیجه، سردرد، خواب آلودگی، افزایش تعریق، ناهماهنگی عملکرد عضلات، عدم تحمل الکل، توهم و کم خونی.