انرژی بی هوازی و انرژی هوازی

انرژی بی هوازی (Anaerobic) انرژی است که می توان از مواد غذائی بدون مصرف همزمان اکسیژن به دست آورد.انرژی هوازی (Aerobic) انرژی است که می توان از مواد غذائی تنها با مصرف همزمان اکسیژن به دست آورد.کربو هیدراتها ، چربیها و پروتئینها همگی می توانند اکسید شده و انرژی (ATP) تولید نمایند.اما کربو هیدراتها تنها مواد غذائی هستند که می توانند بدون مصرف اکسیژن انرژی تولید کنند.

انرژی بی هوازی در هیپوکسی (کمبود اکسیژن)

هر گاه تنفس قطع شود ، شخص دارای ذخیره کمی از اکسیژن در ریه ها و مقدار دیگری به صورت ذخیره در همو گلوبین خون است.اما اینها برای فقط حدود ۲ دقیقه ادامه روند متابولیک کافی است.ادامه زندگی از این زمان به بعد نیاز به منبع دیگری از انرژی دارد.این انرژی را می توان برای حدود یک دقیقه دیگر از گلیکولیز به دست آورد.

استفاده از انرژی بی هوازی در فعالیت شدید

همه میدانیم که عضلات برای چند ثانیه می توانند فعالیت فوق العاده شدیدی انجام دهند.اما قدرت انجان کار آنها در جریان فعالیت طولانی بسیار کمتر است.قسمت اعظم انرژی اضافی مورد نیاز برای فعالیت شدید که بیش از ۵ تا ۱۰ ثانیه اما کمتر از ۱ تا ۲ دقیقه طول بکشد ، از گلیکولیز بی هوازی به دست می آید.در نتیجه محتوی گلیکوژن عضلات بعد از یک فعالیت فوق العاده شدید کوتاه مدت شدیدا کاهش می یابد.در حالیکه غلظت اسید لاکتیک خون بالا می رود. مقدار زیادی از اسید لاکتیک تولید شده اکسید می شود (با اکسیژن ترکیب می شود ) .تبدیل مجدد گلوکز به طور کلی در سلولهای کبدی انجام می گیرد و آنگاه گلوکز از طریق خون مجددا به عضلات انتقال می یابد و در آنجا یک بار دیگر به شکل گلیکوژن ذخیره می شود.ورزشهایی مانند دوهای سرعت ، وزنه برداری و…همگی از ورزشهای بی هوازی هستند.اما نکته دیگر که باید بدانیم که این ورزشها در کم کردن چربیهای بدن موثر نیستند.زیرا در مدت زمان کوتاهی انجام می گیرند در صورتیکه برای بالا رفتن میزان سوخت و ساز چربیها حدود نیم ساعت زمان نیاز داریم .در نتیجه تمرینهای لازم با سیستم هوازی باید انجام شود.

استفاده از انرژی هوازی

هنگامیکه زمان تمرین ورزشی با شدت متوسط در زمان طولانی انجام شود باید با مصرف اکسیژن توام باشد . از این رو فعالیتهایی که مدت زمان آنها طولانی و مصرف اکسیژن در آنها بالا می باشد را فعالیتهای هوازی می نامند. یکی از طولانی ترین این ورزشها دو ماراتن می باشد که دوندگان مسافت بیش از ۴۲ کیلومتر را در زمانی کمی بیش از ۲ ساعت می دوند.به طور کلی انجام ورزشهای هوازی فواید بسیاری برای بدن دارد که عبارتند از :

۱٫ در اثر تقویت قلب برون ده قلبی افزایش پیدا می کند و در نتیجه انتقال اکسیژن به بافتها بیشتر می شود ودر نهایت باعث استقامت در فعالیتهای طولانی می گردد.

۲٫ ظرفیت ششها افزایش پیدا می کند و این امر باعث تنفس عمیق و رسیدن اکسیژن بیشتر به بدن می شود ودر نهایت باعث طول عمر می شود.

۳٫میزان کلسترول مفید (HDL) به کلسترول مضر (LDL) افزایش پیدا می کند و از این طریق از سخت شدن رگها که منجر به بیماریهای قلبی و عروقی می شود پیش گیری می شود.

پیاده روی ها و دوهای آرام در مسافت و زمان طولانی از نوع تمرینهای هوازی می باشند.در شروع این تمرینها ابتدا دستگاه بی هوازی انرژی لازم را تامین می کند و بعد از آن دستگاه تامین انرژی بر عهده دستگاه هوازی می باشد.در سیستم هوازی به تدریج از ذخیره های چربی بدن برداشته می شود تا انرژی لازم تولید شود. بنابر این اگر به تغذیه درست توجه کنیم موفق می شویم از وزن چربی بدن کم کنیم